Amsterdam versus Apeldoorn

26 januari 2016

Vele mede topdivisieteams zijn het met ons eens; wat Peelpush doet is competitievervalsing. Zondagavond thuisspeelavond. Je zou verwachten dat er tussen alle nutteloze regeltjes in het groene Nevobo-boekje een embargo voor staat. Daar zouden ze iets aan moeten doen. Wat ons betreft lijkt een punt aftrek per gespeelde wedstrijd een redelijke penitentie. Dat maakt de competitie direct weer wat spannender. We wensen alle teams die in Meijel moeten spelen de winst toe, zelfs onze naaste concurrenten. Na de wedstrijd in Limburg konden we in Noord-Holland tegen het gehavende Dynamo 2 aantreden.

Zelf beschikken we over een volledig fitte selectie. Dus stonden in de basis: Vos (Reynaerde), Snoek (Baars), Andre (Kuipers), Dambrink (Damschreeuwer), Covalo (Charles), Ricci (Christina) en Koolstra (Bloem). De teams ontliepen elkaar weinig. Mooie blokpunten werden afgewisseld met minder mooie miscommunicaties. Slimmigheidjes bij de aanval sierden de eerste set evenveel als slecht uitgevoerde opdrachten. Via meerdere tussenstanden, kwamen wij met Dynamo in de eerste set overeen, tot een eindstand van 25-20. Scheidsrechter De Jongh was niet in vorm, hij beoordeelde verschillende punten niet goed. Als scheidsrechter kan je soms op je klompen aanvoelen dat je het anders zag dan de volledige sporthal. Zo was het ook met een bal in de tweede set. De bal kwam op 2 meter van hem vandaan, ten minste 8,5 cm naast de lijn terecht. Desalniettemin werd hij in gegeven.

Vervolgens viel tot overmaat van ramp onze spelverdeler uit. De diagnose in het ziekenhuis was: een kordate ruptuur in zijn epidermis van zijn articularis genus, plus een onverklaarbare hardnekkige alopecia androgenetica aangaande zijn orchis en proctos. De verwachting is dat hij uitgeschakeld is tot het eind van het jaar. De heer de Jong viel in en deed dit verdienstelijk (een heitje voor een karweitje 27-25).

Met een flinke achterstand startten wij de derde set. Althans, we startten wel op 0-0 maar al gauw liepen we achter de feiten aan. Zwoerd@hotmail.com en zijn bruistablet sloten zich onwillekeurig aan bij Dynamo, daarbij stak het publiek haar kop in het zand. Toch konden wij op 22-24 weer bijkomen en stond het via 23-24 en 24-24 zelfs 25-24! De gewiekste coach van Dynamo nam een time-out en vervolgens mochten wij serveren. Wat volgde was: Foutserve (25-25), opstellingsfout (25-26) en een bal in het blok (25-27).

Gelukkig kon US, met een uitstekend spelende Vos, direct een gaatje slaan en bleef het stroefjes lopen aan Dynamose-zijde. Belangrijk was de tip van ober Maarse: “Probeer bij het serveren rustig adem te halen.” De uiteindelijk verdiende 3-1 winst met in de laatste set 25-18 was terecht. Scheidsrechters De Jongh en Haanberg hadden niet hun dag. Gelukkig treft hen geen blaam qua puntverlies van US. De Jongh krijgt een 5,9 en Haanberg een 6,1.

Na de wedstrijd hoorden wij iets unieks… Muziek. Het was muziek uit de kleedkamer van Dynamo. Zij troosten zich blijkbaar na een verloren wedstrijd met muziek. Herkend werden: J. Cocker-With a little help from my friends, O.Redding-Sittin’on the dock of the bay, M.Hopkins-Those were the days my friend en Family of the Year –Hero. In onze eigen kleedkamer speelden wij toen: R. Dougan-Clubbed to death,The Caesars-Jerk it out en MGMT-Kids.

Heren 1 volgt het draaiboek

21 november 2015

cito-heren1

Dit verslag is geschreven met de achterliggende gedachte dat de ploeg die kampioen wordt in de topdivisie daadwerkelijk verplicht is te promoveren. US heeft hier simpelweg niet de middelen voor en heeft een plan uitgestippeld waarin verschillende wedstrijden verloren MOETEN worden. Zo gingen wij met een duidelijk tactisch plan de kleedkamer uit.

In de eerste set gaven wij geheel volgens plan niet thuis. Cito had kennelijk wel een tactisch plan waar het woord overwinning in voorkwam. Cito maakte namelijk gewoon side-out na side-out. US daarentegen leverde weinig servedruk, maakte hier en daar een pass slippertje en forceerde persoonlijke fout na persoonlijke fout. Dit leverde punt na punt op voor Cito en US wist hierdoor een overwinning in de eerste set af te wenden. (19-25)

Gezien de eerste set het draaiboek volgde konden wij met goede moed de tweede set in. Wanneer wij deze set namelijk ook zouden verliezen betekende dit bijna zeker een overwinning voor Cito en zijn wij weer een extra stapje verwijderd van het kampioenschap. We wisten wat ons te doen stond: Alle punten naar Cito. In deze set was dit makkelijker gezegd dan gedaan. Cito maakte zelf ook hier en daar een foutje en enkele spelers in ons team hielden zich niet aan de afspraak. Aanvallers scoorden af en toe toch een overtuigend balletje of er werd een killblock gepakt. Hierdoor kwamen we steeds verder in de problemen en konden we richting de 25 gelukkig een paar ballen laten vallen. Ook deze set ging geheel volgens planning naar Cito (20-25).

In de derde set maakte Cito het ons wel heel moeilijk. Op een stand van 6-5 voor Cito hadden wij bij US eigenlijk geen fouten gemaakt. Van die 5 punten waren er 4 foutservices van Cito zijde. Terugkijkend op deze set hebben wij zeer doelmatig uitgevoerd wat wij eerder met een zo genoemde ‘poweranalyse’ hadden berekend. De extra libero hadden wij nodig in de vorm van Midas Snoek om te doen alsof wij wel wilden winnen maar niet konden. Gelukkig konden wij ons gewoon aan ons plan houden niet in de eredivisie verzeild te geraken. Overigens is een poweranalyse: het benodigd aantal proefpersonen (sample size) van een wedstrijd om een vooraf gedefinieerd minimaal klinisch relevant verschil met een bepaalde kans (power) waar te nemen. Dat bij ons dus betekende het significante verschil van twee punten (21-25).

Pikant detail is de fout op het wedstrijdformulier (zoekfoto) terwijl er door de arbitrage vanaf de bok voornamelijk het credo: ‘regels zijn regels’ werd gepredikt. Toegegeven, geen ballenkinderen was een feit. Daar zou US graag compensatie voor krijgen gezien het geen jeugd heeft en niet elke week om een stuk of 6 vluchtelingenkinderen van de straat te plukken. Nu werd er ook aangevoerd dat er geen dweilstokken waren en dat de twee libero’s pas mochten wisselen als er een rally tussen zat (zucht, of zoals oud coach George zou mompelen: “Je me appel ébahi!”). De arbitrage krijgt nog het voordeel van de twijfel, de verlegen rode appelwangetjes van Zomervrucht en de sprekende gelijkenis van Van Vessen op een van de zeven dwergen uit Sneeuwitje maken een hoop goed. Zij krijgen beide een 5.

US heren 1 tegen Dynamo 2

12 oktober 2015

Na een week hard werken stond op zaterdag 10 oktober de wedstrijd Dynamo 2 – US 1 op het programma. De colonne uit Amsterdam vertrok bij het krieken van de dag richting Apeldoorn. De aanvangstijd was 16:30 en de krentenbollen verschaften ons de broodnodige energie. Sporten, energie en voeding dienen in balans te zijn wil je in de topdivisie ‘top’ presteren. Dit kan oud-coach George beamen.

Op half-court begon US haar wedstrijd met de volgende basis: Dambrink, Koolstra, Maarse, Van der Meer, Diepeveen, Van Leeuwen en libero De Leest. Maarse is all-round maar coach Pranger bedacht zich dat hij beter een echte midden op midden kon zetten en wisselde ‘good-old’ Andre er in. Dynamo had met een goed blok en evenzo goede verdediging al snel een voorsprong. US kwam er niet aan te pas en verloor 25-20.

In set twee was Covalo er ingekomen. Ditmaal startte Pranger wel met Andre en Van Leeuwen op de middenas. De Leest zorgde voor uiterst secure paasjes en de blokkering van US stond als een huis. Echter, bij 13-13 kwam Dynamo langszij. Zo kon het gebeuren dat Dynamo 2-0 voorkwam via wederom 25-20.

Maarse stond in set drie wederom in de basis. Ditmaal op diagonaal. Dit pakte goed uit want US won de set met 19-25. Dynamo zakte iets in en US begon goed te serveren. Toch toonde Dynamo veerkracht via de uitstekend bedienende De Vries. Aalders was niet te houden. De Jong kwam er, bij US, nog in met zijn float service maar kon geen potten breken.

In set vier stond US voor met 22-24 en kon helaas niet die welverdiende vijfde set afdwingen (27-25). Dynamo is hiermee US gepasseerd in de stand. US wijt dit tweede verlies van het jaar aan de aanvangstijd en steekt verder haar hand in eigen boezem.

De scheidsrechter de heer van der Rombouts heeft een goede wedstrijd gefloten. Hij krijgt een 7,2. Verder was scheidsrechter de Oberije matig (6,3). Radio Topdivisie, een nieuw initiatief, was aanwezig in Apeldoorn, luister het verslag door de volgende link aan te klikken:

https://youtu.be/StSE6oADgPQ

Cition samen met US Amsterdam grootste verliezer van het weekend!

5 oktober 2015

US PeelpushDit weekend stond de wedstrijd der wedstrijden op het programma. De wedstrijd waar weken naar werd uitgekeken. Sportclub Rouveen speelde uit tegen De Weide en het werd 6-2. Enfin.

Op 135 kilometer daarvandaan was de wedstrijd US – Peelpush.

Peelpush had niet voor niets 160 kilometer gereden, want benzinekosten plus parkeerkosten lopen snel op naar 148 euro. Terwijl Peelpush nog aan de gemaakte kosten dacht waren wij aan US’ zijde slecht gefocust. Foutserve na foutserve werd geproduceerd waardoor Peelpush met speel(pu)sh gemak uitliep. Van der Meer pakte nog een snoeihard blok op Roger Vermont maar wij verloren met 18-25.

Op Van der Meer na, startte US de tweede set met: De Leest, Covalo, Diepeveen, Dambrink, Koolstra, Van Leeuwen en Verheijden. Na een achterstand van 0-5 scoorden wij eindelijk een punt (1-5). Peelpush maakte weinig foutjes en bleef, onder aanvoering van libero Ivo Naus, rustig doorvolleyballen. Deze geboren Belg speelt alweer zijn 20e jaar bij Limburgs trots. De jaren ervaring van Ivo maakten dat Peelpush het hoofd koel hield, zelfs toen Dambrink zijn midden Verheijden en Van Leeuwen drie keer vrij speelde raakte Peelpush niet in paniek. Het gepeupel van Görzen voelde de parkeermeter steeds hoger oplopen en wilde de wedstrijd snel afmaken. Dit deden zij met hoog over het net geslagen ballen van Joeri Polman en een harde bal van Dursley Rimon. Dat De Leest een mooie verdedigingsactie maakte veranderde de eindstand van set twee niet (18-25).

Andre wist het niveau tot dan toe goed te verwoorden: “Het publiek is de grote verliezer.” Set drie liepen we gelijk op, de dubbele wissel met Maarse en De Jong gaf nog een sprankje hoop op een vervolg. Oud coach George zei soms: “US uit is altijd lastig.” Toch was de wedstrijd binnen het uur voorbij met een duidelijke 20-25 voor Peelpush. US speelde deze wedstrijd vooral tegen zichzelf en ervoer dat het inderdaad lastig volleyballen is tegen US heren 1. Wij verloren 0-3 van US, waardoor Peelpush er met de punten vandoor ging.

Na de wedstrijd hadden spelverdeler Dambrink en coach Pranger het over onze service. Pranger: “Wij moeten niet zoveel servefouten maken.” Dambrink: “Oh.”

Terwijl wij onze wedstrijd speelden gebeurde er buiten iets opmerkelijks: Twee Cition-parkeerwachters waren van plan een wielklem op een auto van scheidsrechter Van Distel zetten die te lang geparkeerd stond, maar plotseling merkten ze dat er een dode man in lag. Een van hen belde 112 en legde de situatie uit, de telefoniste vertelde hem: “We komen er zsm aan, waar bent u nu?” Parkeerwachter: “In de Sarphatistraat.” Telefoniste: “Kunt u dat spellen??” Parkeerwachter: “Uhh wacht even… “

De telefoniste wachtte een tijd maar hoorde niks en hing op. Een uur later werd de 112-telefoniste weer gebeld: “Ja, met Jansen van parkeerwacht Cition Amsterdam, we staan hier bij de Dam met een dooie vent in een auto.”

Gelukkig is het later helemaal goed gekomen met scheidsrechter Van Distel. Samen met Kort wist hij een prima partij te fluiten. De Kort zei onder het genot van een Jenever tegen Verheijden: “Jij moet niet zoveel netfouten maken!” En daar had hij groot gelijk in. Scheidsrechter Van Distel krijgt een 8,3 en de heer Kort krijgt een 8,4.

Normaal gesproken zijn de tribunes afgeladen, nu bleef men thuis om naar het Nederlands damesvolleybalteam te kijken. Dus liep Cition-parkeerwacht een grote omzet mis. Hierdoor hebben wij niet alleen de wedstrijd verloren maar ook onze boekwaarde bij Cition. Tot slot: Succes dames! Het gaat vast lukken tegen PSV!