Voorstelrondje Heren 1

• Nieuws
• Voorstelrondje Heren 1

10 september 2020

Onze vrouwe Justitia laat zijn sporttas nog even geparkeerd, maar dat is binnenkort omgekeerd. Zijn rechtsgeleerdheid die vanaf jongs af aan waakt, met links is hij een stuk minder welbespraakt. De tijd van Rik zit er aan te komen, dat wikt en weegt hij af zonder inmenging van zijn dromen.

Deze jongen valt niet op zijn mond en beweegt zich over de grond. Een amfibie en modderkruiper, is twee keer hetzelfde, maar toch nog geen zeezuiper. Als een boer die zijn akker klaarmaakt om te kunnen zaaien, ploegt Lowie (ofwel Kas) voort, maar zal zijn kop niet boven het veld uit laten maaien.

De jeugdigheid van een reeruggetje wild, slaat hij in enthousiasme soms op tilt. Het gogme van een oude kraai, en opvallende kleuren van een Vlaamse Gaai. De vaarroute en eindhaven zijn bepaald, Arjen hoopt dat hij met ons de overkant haalt.

‘Zou Job zomaar de zoon van Bas Diepeveen kunnen zijn’, vroeg Jaap zich af in het geheim. Broekje opgestroopt, is wat zijn vier quadriceps verkoopt. Sportief genoeg houdt hij van winnen, en bij Jaap in de leer voor Nederlandse zinnen.

De bruid nog niet gevonden, blokkerend onomwonden. Via huizen naar planologie is Kasper nu Fred, geen België maar in Uilenstede stagneert hij in zijn bed. Jeugdig beginnend aan een nieuw team, gaat zijn potentieel al snel mainstream.

Zonder een felle tante als deze meerkoet is, vingen wij lang niet zoveel vette vis. Tunnelvisie van louter heerschappen, ondervangen wij door met Lisa aan te pappen. Het vernuft en schoonheid die zij ons toebedeeld, is niet perfect, maar het heeft niet veel gescheeld.

De spichtige eekhoorn sprint door het veld, dan kijkt hij hier dan daar voor hij een beukennootje pelt. Verdeelt daarna wat hij uit zijn handen werpt, een blik; een staffel; of tweeslag die John’s lens verscherpt. De passers laten Olaf lopen, toch is zijn blokkering nimmer open.

Vanwaar deze vedette zijn geuzennaam schuwt, u bent vast (net als ik) erg benieuwd. Hij is meer dan alleen verkeersregelaar, maar maakt hij dit jaar zijn talent eindelijk waar? Casper bedrijft naast zijn hobby middenman, in het leven ontspannen en werken kan.

De oude wijze man die voor een nestor door kan. Hidde sluipt op zijn tenen, danspasjes die met een gruwelijke beat verdwenen. Eerwaardige groepsoudste, met grijns grapt hij het zoutste. Service biedt hij hard en raak, een podium is in de maak.

Met inkt versierd in opper en leder, zalft en spreekt via huid licht als veder. De kachel verwarmt en brandt, want de wil is niet snel verzand. Verder valt er geen heimelijke metafoor met Tijmens linker oor te rijmen.

Op de fiets waant hij zich op de Duitse autobahn, van links naar rechts bij het net is gewoon gaan. Zal zijn skelet hem het hele jaar steunen? Of zal Hidde hem soepelheid bij moeten beunen? Het kopstuk van de hele bende heikneuters, leest hij dit wel? of liever iets van internationale nieuwsdienst Reuters?

Een treurwilg langs een sloot, Midas’ passbereik is breed en groot. Zwemmend als een kikkertje, eet hij soms na de wedstrijd met een prikkertje. Utrechtse zonsopgang gloort van hoop, staat hij als hoofdaanvaller op de passer/loop.

Geen handkusjes meer voor Bram in het kort, volleyballen is toch geen contactsport. De enige die US heren 1 nooit zoende, krijgt vanzelfsprekend een ruime voldoende.​

Met Juniorrit in de maak, deelt hij straks alweer een taak. Stabiliserende rust huist er in zijn blik, met Amsterdam in zijn mik heeft hij met ons veel schik. Kind van het spel van rallypoint, zijn wij blij dat hij ons heeft gejoind. Met koffie of met thee, het gaat van lieverlee.

Johan heeft niet veel om het lijf en krijgt een welverdiende vijf.

Een barkruk aan de wandel houdt rekening met virus’ handel. Met of zonder zwakke plek, is Jelmer welkom bij ons (met z’n bek). Je hebt van nada ineens een vlag, net als genezing van een stag.

Tot slot verbonden aan ons ooievaarsnest, ons primeur drietal is een test. Zeer capabel als een sjaal, past hij bij iedereen in het verhaal. Engelse film ‘From dusk till dawn’, bij ons geen schaap want hij heet Shaun.

US H1 – VVA H1

• Nieuws
• US H1 – VVA H1

9 maart 2020

US Volleybal zegeviert in Amsterdamse derby tegen VV Amsterdam met 4-0.

Zaterdagmorgen 10.30 zit Remmert Daas aan zijn eerste kopje cappuccino, wetende dat er een beladen wedstrijd op het programma staat. Het grootste talent van Amsterdam en omstreken van de laatste pakweg 20 jaar bereidt zich op zijn manier voor op de middag die zal volgen. Nick Maarse noemde het in online chatgroepen “een belangrijk potje” en zou zich dus ook in de hal vertonen om dit te komen aanschouwen. Daas ziet dit ook zo. “We draaien niet zo optimaal als het zou kunnen, of beter, als het zou moeten. Met het materiaal dat wij hebben, moeten we bovenin de 2^e divisie spelen en de 9^e plek is niet waar wij horen. En als je dan vandaag verliest, dan gaat het nog een vervelend voorjaar worden. Een zege zal dan ook broodnodig zijn”.

Voor zulke dagen bedenkt een talent als Daas dan iets speciaals. In zijn kopje was het koffiedik kijken, maar in zijn kast was er nog maar één optie: in het rood. Het goddelijke US-blauw moest plaatsmaken voor het rood van, jawel, VVA. Is het overmoed? Arrogantie, of veel zelfverzekerdheid? Of beide? Daas is een andere mening toegedaan: “Al het andere zat in de was…”

Met Daas in een rode glansrol speelde de wedstrijd zich af. Coaches Kalt en de Geer stuurden naast de ster ook Raphael (BRA), Koolstra, Verdonck, André en spelverdeler Hoonhout het veld in, maar dat was eigenlijk bijzaak. Net zoals dat Jesper Borst op vakantie was, of dat Midas Snoek soms wat punten serveerde. Wel leuk te vermelden was de terugkeer van Jelmer Lubberts, maar dat stond letterlijk en figuurlijk allemaal in de schaduw van de prestaties van Daas. Het rode broekje vloog door de Amstelcampus, het ene na het andere punt werd binnen getimmerd, en zo werd de eerste set met 25-19 naar Amsterdam Oost gesleept.

Set 2 en 3 verliepen in eenzelfde ritme. Met Muis in plaats van Koolstra kwam de gemiddelde leeftijd op 35,6 jaar, de hoogste gemiddelde leeftijd voor een studentenvereniging ooit in een veld gebracht. Kalt greep meteen in door de net 43-jarige Hoonhout voor de nog altijd 19-jarige Arzbach in te brengen. Gevolg was ook dat de bijna 40-jarige Musters de bank mocht blijven warmhouden en papa Johan alleen mocht invallen om zonder bal aan te raken als veldvulling te fungeren. De verjonging wierp echter wel zijn vruchten af, ook set 4 werd door US winnend afgesloten. En zo zag iedereen, inclusief lands beste volleybalfotograaf John van Geenen, én Arjen van Veen (wist je dat die tegenwoordig in US H2 speelt?), dat het goed was.

In Amsterdam Oost dan. In West zijn ze ondertussen hard op zoek naar rode broekjes.

Departyshop.nl VIVES HS1 – US HS1

• Nieuws
• Departyshop.nl VIVES HS1 – US HS1

16 februari 2020

Een auditie is een voorbeelduitvoering van een acteur, zanger, muzikant of danser. In sommige gevallen, zoals bij een auditie van een volleyballer, is een goede actie of zijn enkele goede acties tijdens een wedstrijd voldoende.

De auditie is een oneerlijk proces waarbij beoordelaars een volleyballer selecteren die het meeste is opgevallen, wat in zekere zin hetzelfde is als een sollicitatiegesprek bij de normale arbeidsmarkt. Om dit verder uit te leggen kunnen we de wedstrijd Vives-US als voorbeeld nemen. Er waren enkele mannen aanwezig die auditie deden als muzikant. Zij zaten op de tribune en hadden een trommel, twee handen om mee te klappen en een enkel blaasinstrument. Het plezier droop ervan af. Net als overtollig kwijl. Ze trokken zich niks aan van plagiaat, copyright en de ondergespetterde nek van diegene vóór hun. In aanloop naar carnaval mag dat. En in Bagdad mag dat. Plezier is een groot goed.

In de kleedkamer voor aanvang van de wedstrijd zong de master of coaching (MC) Kalt ons toe. Het was een lied, of misschien meer een ballade. Hij had het zelf gecomponeerd. Het zat een beetje tussen freestyle hiphop en jazz in. Lange zinnen waar je soms een melodie in lijkt te herkennen, maar die dan toch niet goed rijmen. Voor Lisa was het een blind audition. Ze bleef op de gang, want ze werd niet overtuigd.

Dan is er nog de meest populaire auditie: de acteur. Hiervoor lag een lijst van namen klaar op het digitale wedstrijdformulier: Daas, Verhees, André, Musters, Verdonck, Muis, Snoek, Koolstra, Covalo, Raphaël, Hoonhout en Borst. De wedstrijd en auditie begon met Daas die alles fout deed wat mogelijk was. Hij viel af en kreeg de hoofdrol niet. Muis en Snoek hadden veel te doen en veel tekst. Dan kan je excelleren. Zij bezweken echter onder de hoge druk. Snoek viel af. Hoonhout heeft misschien niet de looks, maar heeft een goed stel hersens, waarmee hij dat prima compenseert. Hij zette ons via zijn serve op 1-4 voor. André acteerde als boom. Hij blokkeerde de gangbare paden van de Vives. Onmisbaar, maar niet erg dynamisch. Muis toonde emotie. Musters toonde emotie. Raphaël had zin in kip. Zover was het nog lang niet, maar hij liet een gretigheid zien die je niet vaak op een podium ziet. ‘Braziliaanse flair’ gecombineerd met ‘Braziliaans harde ballen’. De eerste set ging verloren met 25-19. Hoonhout zakte door het ijs. Hij vergat zijn tekst en wat hij moest doen. Sprakeloos deed hij iets anders. Het werkte niet en het liep in de soep. De tweede set verloren we dikker (25-15). Borst kwam erin en moest improviseren. Verdedigen van de middenaanval? De derde set was te danken aan Verhees via een monoloog van services. Raphael en Verhees gloreerden en het publiek zat op het puntje van zijn stoel. Winst met 20-25. Mental coaches De Geer en Lubberts praatten op de emotie van de acteurs in. De vierde set zou namelijk cruciaal zijn. Verdonck mocht opkomen en kwam in vol ornaat uit de coulissen. Het stond al snel 10-1. Scoren lukte niet. Fouten maakten we. Covalo en Snoek kwamen erin voor Koolstra en Raphaël. Deze set werd gekenmerkt door geestige momenten. De eerste service van Borst waarbij Koolstra in het veld de bal had, de scheids floot, de bal naar Borst werd gestuiterd, Borst achter de achterlijn gaat staan en serveert. Maar echte humor kwam er bij de service van Verhees, die een witte lijn 3 meter voor de achterlijn aanzag voor de achterlijn. De scheids floot terwijl Verhees in het veld stond, en van achter deze random lijn in het veld serveerde. Aan vakantie toe? Hij kon er zelf ook om grinniken. Niet om de 25-18 overigens. Hier werd de wedstrijd niet verloren. Er werd door US Heren 1 bij vlagen goed geacteerd, maar het was niet genoeg.

In set 2 werd de wedstrijd in feite al verloren. Dit kwam door een magistraal stukje acteerwerk van de man die er eigenlijk niet als acteur was. Het was een danser van Vives. In set 2 slaakte de libero een hartverscheurende kreet en ging gestrekt. Het leek ernstig. Een hartaanval? Liesbreuk? Dood? Of toch een schwalbe? Verrekte kut?! Enfin, het bleek een farce. Hij liet vervolgens zien dat de hoofdrol voor hem was. Dansend en duikend door het veld. Capriolen waarbij de ene beweging bijzonder was, maar de andere nog meer. Ballen die wij met 100 km/u op hem af sloegen deerden hem niet. De spotlight ging aan door zijn sluwe acteerwerk in set twee en de acrobatiek en balletkunst in set drie en vier. Ondanks de 3-1 verlies, krijgt Vives’ libero Jordy Streng onze welgemeende complimenten.

Gemini-Kangeroeps H1 – US H1

• Nieuws
• Gemini-Kangeroeps H1 – US H1

12 februari 2020

Soms gebeuren er dingen die zich maar zelden voordoen. Momenten waarvan je achteraf zegt: ‘Dat heeft de wereld veranderd’. Voorbeelden als de uitvinding van het vuur, de boekdrukkunst, het internet en de baarkruk. Echter wat er afgelopen zaterdag in de Vliethorst gebeurde…

Wat was er dan aan de hand, zul je je afvragen, tijdens de wedstrijd van US tegen Gemini? Ja, er werd net als normaal uitzinnig gezongen vanaf de kant. Ja, dit waren Jelmer (nog geblesseerd), Joris (organiseert Hajraa dit jaar), Gertjan (terug van een poolexpeditie), Jesper (ruimt alles netjes op) en Raphaël (altijd in voor een paar ballen serveren). Jorrit had er vertrouwen in. Dit gaf hij ook aan één specifieke speler door hem op een andere positie te zetten. Dit is de kern, maar eerst over de rest van de wedstrijd. Ja, de wedstrijd ontrolde zich als elke andere. Ja, Olaf en Jaap scoorden een x aantal mooie ballen. Ja, Casper blokkeerde net als Jaap de aanvallers van de tegenstander. Ja, Midas passte bal na bal en Remmert serveert altijd wel een handjevol aces. Ja, Bram krabde verveeld aan zijn anus voor hij de tegenstander en arbiters een handje gaf. Ja, het ging als elke andere wedstrijd. Maar toen werd het anders… Wanneer om precies te zijn? Nu, om precies te zijn.

Als vlaggendrager ging hij voorop in de verdediging. Onze jongen. Pot – ver – dorie. Zeg ik jongen? Het was, het was, het was… WOW! For – mi – dabel. Dat voetenwerk, die gretigheid, wat een geweldenaar. Wat vreselijk heerlijk. De snelle pasjes zijn als de eindroffel in de film Whiplash. De snelheid en precisie zijn niet te bevatten. Padam, tadam, padam, tadam… Dit was het onstuimige weekeinde waar Peter Kuipers Munnike al een week op zat te hameren! Zoef! Van links naar rechts. Code oranje trok over Nederland en begon in Voorschoten. We moeten natuurlijk niet overdrijven, maar het hele veld was van hem.  Kat in het bakkie! Geen wonder dat we via 19-23 de eerste set met 23-25 wonnen. En niet dat er dan na de eerste set wat scherpte wegvalt. Nee hoor. Want daar was hij weer. Oscar na Oscar sleepte hij binnen en ook set twee en drie. De ballen die hij in de verdediging van de vloer haalde… Niet meer normaal. Maar echt. Het ging gewoon hartstikke goed. Daar was iedereen het over eens. Set twee wonnen we dikker (18-25). In set drie werd Gemini platgewalst. 

Je hebt natuurlijk een basis nodig. Je moet als serveerder uit kunnen gaan van je verdediging, net als blokkeerders en aanvallers in de rally. En dat brengt ons weer bij die heerlijke vent. Vertrouwen van de blokkering en serveerders werd beloond. Onze libero verdedigde er lustig op los. De derde set (en wedstrijdwinst) stond met 12-25 op het telbordje. De laatste set kon dus worden verloren (25-22). Ach ja. Wissels met Jesper en Johan betaalden zich niet uit. Desondanks: 1-3 winst! Dankzij ons team, en libero. De naam van onze libero: Kelvin Covalo. Het klinkt zelfs mooi als je het hardop uitspreekt: onze libero, Kelvin Covalo. Van de zijkant zag het eruit als een man die zijn leven lang verdwaald is, en dan eindelijk thuiskomt. Eind goed, al goed. Het was een genot om de ontspanning van zijn goddelijke lichaam van dichtbij mee te maken. Bij binnenkomst in de kantine klapte en joelde zelfs de tegenstander mee voor libero Kelvin. Dan heb je echt iets goeds gedaan. Muziek van Tina Turner (Simply the Best) maakte het helemaal af.

Kelvin, ik meen het, je speelde een goede wedstrijd en hielp daarmee het team voor een heel groot deel aan de overwinning. Bedankt!

De coach Jorrit vond Kelvin op libero ‘Gezwind en jachtig’. Zie hier een paar korte acties die Kelvin doet in de wedstrijd: 

Teamgenoten waren stuk voor stuk positief over Kelvin als libero.

Gertjan: ‘Weer een puzzelstukje valt bij US H1.’

Remmert dacht aan een liedje:

 ‘It’s the eye of the tiger, it’s the thrill of the fight

Risin’ up to the challenge of our rival

And the last known survivor stalks his prey in the night

And he’s watchin’ US all with the eye of the tiger’

Johan keek met open mond, is in blijde verwachting van wat er komen zal: het bevalt hem wel. Toch voelt hij zelf geen druk.

Raphaël: ‘Fastest libero in the tournament. Quick legs.’

Casper: ‘Wonderbaarlijk.’

Jesper en Jaap reageren beiden met applaus. Jesper met twee handjes en Jaap met een uitroepteken.

Olaf: ‘Subliem.’

Jelmer: ‘Dat had ie eerder moeten doen.’

Joris: ‘Fenomenaal, El Salvador.’

Midas: ‘Staande ovatie, voor herhaling vatbaar, man van de wedstrijd, stofzuiger, 0.0 bier.’

En als Lisa denkt aan ‘Kelvin als libero’, dan is haar reactie: ‘Silent disco!’

Oud TC-contactpersoon H1 en D1-speelster Brecht reageerde: ‘(get) up & go.’

Via social media zijn er verschillende berichten binnengekomen. De reacties lopen iets meer uiteen. Zo zegt een libero (Tommie) van een ander team over Kelvin als libero: ‘Goede combi’. Toch reageert de huisfotograaf John anders: ‘Een vreemde combinatie’. Collega’s van mijn werk reageren dat je altijd moet kijken of mensen verborgen talenten hebben. Een ander zei: ‘Waar ben jij mee bezig?’ Flexibele schil en invallibero Tijmen zegt: ‘beter dan Onana hoop ik.’ En een oud-succescoach van heren 1 (Christophe) zegt: ‘Filosofische onzin praatjes’. Maar oud-teamgenoot (Robbert) reageert: ‘Al het goede komt van H3’. En dan denk je dat je gekke reacties hebt gehad. Krijg je de reacties van andere oud-teamgenoten. Remco: ‘Kelvin? Wie is Kelvin?’ Dennis: ‘Mogen libero’s aanvallen?’ Hidde: ‘Je bedoelt Dennis?’ Bas reageerde in het Engels op mijn Nederlands met: ‘The best thing since sliced bread.’ Guillaume’s reactie is geïnteresseerd: ‘Injured?’ No, I said. (nee, zei ik). He played libero (hij speelde libero). Very well (heel wel). Guillaume: “But why him as libero (smile)? Rotating the libero?” Echter Adam vindt het een ‘Gouden vondst’. En tegenstander van Spaarestad Tom: ‘Nood breekt wet’. Bij Spaarnestad kunnen ze het weten, zegmaar. Daarna reageert de beste passer die er bij US heeft rondgelopen (Lennart) op de vraag wat er als eerste in hem opkomt bij de combinatie Kelvin en libero en zegt hij: ‘Gertjan Muis’. Oud US libero Taco stuurde een filmpje door waar we Kelvin zo in zien spelen:

Kelvin reageerde zelf bescheiden: ‘Kan beter’. En dit geeft nog maar eens aan dat hij nog beter kan, nog beter wil en nog steeds honger heeft. Het klinkt als een man die nog iets te bewijzen heeft als libero. Op complimenten reageerde hij dus zelfs defensief; dat verdedigen zit er helemaal in! Op naar volgende week!