Limes – US Heren 1

13 september 2020

Pis uit mijn geslacht. Ik laat de zwanenhals overstromen. Schenk hem afgeladen vol met mijn eigen pisvocht. Pis. Urine. Zeik. Ik kijk naar het schuim dat ontstaat. En dan dood slaat als een slecht getapte pils. De sluitspier die eventjes ontspant in zijn duet met de blaasspier die knijpt. Een onhoudbare stroom van geel afvalwater valt in een heldere boog naar beneden. De zwaartekracht trekt met 1 kilo per liter, terwijl ik door blijf schenken. Dit gevoel is genieten. Het geluid klinkt gezellig en vrolijk. Het is een te weinig besproken alledaags feestje. Een feestje voor één persoon. Maar we doen het allemaal. Drukt er een last op de blaas van het eerste herenteam van US?

De bekkenbodemspieren van de dames doen het beter. Zij hebben niet één, maar zelfs twee teams in de topdivisie. Onze zware last kan een welverdiende verlichting worden. Mits wij met een gewonnen bekerwedstrijd het seizoen kunnen starten. We verzamelden bijeen in de volgepakte blaas van een auto; de opgeblazen batterij van Arjen. Tijmen ging mooi op tijd, want onderweg wordt niet gestopt. Doordat de bril omhoog ging, konden we vrij als een waterval gaan stromen. De verlichting is een stroming uit de 18e eeuw. Terwijl in 1544 al de eerste straatlantaarn op de Zeedijk werd geplaatst. 

Maargoed, tot zover de geschiedenis. Nat als de spetters en met even veel enthousiasme, klaterden wij onze eerste officiële wedstrijd van het seizoen binnen. US heren 1 spetterde in de Meern. Het mikken ging aan het begin wat minder zuiver. Services en aanvallen uit. Ze blijven aan ons plakken als opgedroogde pisdruppels op de heren wc-bril in je oude middelbare school. Gadver! Van de eerste 7 punten die Limes kreeg, waren er 6 een cadeau van ons. Tja, dan sta je gewoon over jezelf heen te zeiken; als je tegen de wind in pist. Limes kreeg de eerste set in de schoot geworpen als een toiletjuffrouw op een benzinestation. (25-21) 

Elke dag wordt er 180 liter voorurine geproduceerd, maar daarvan blijft 1,5 liter over. Een typerende verhouding die staat voor het volleybal in tijden van corona; wat stop je er in en wat krijg je er uit. De flessen werden gevuld en verloren vocht werd bijgetankt. Druppelend kwamen de punten in de tweede set binnen. Als je staat te plassen moet je zorgen voor stabiliteit. Zo ook met passen. Dat geeft vertrouwen. Kas had het goed onder controle samen met Job (en later ook Hidde). We hoefden niet al bij voorbaat een dweil te pakken. Het toppunt van dronkenschap is: Je vrouw vragen de dweil te pakken voordat je gaat pissen. 

De tweede set dus. Even erbij blijven jongens! Een serviceserie van Wouter en van Job zorgde met een goed rijtje blokkeerders voor onze punten. Vroeger konden Olaf, Jaap, Johan en Tijmen nog met drie of meer bij een aluminium piesbak staan. Tegenwoordig staan ze niet meer zo dicht bij elkaar. Behalve bij het blokkeren van ‘des Limes’. De eindstand (19-25) bewees dat wij het verste piesen konden, zoals Racoon zo mooi zingt in ‘Echte vent’. Hidde (en heel kort ook Midas) kwam en de derde set was snel gespeeld (15-25). Bij Limes werd er ruimschoots gewisseld. Over  prostaatproblemen weten we niets. Behalve dat het kut is. Rik en Shaun genoten van de mooie ballen rechtdoor langs het blok van Wouter en Hidde. Het zijn die laatste druppeltjes die je er nog uit moet drukken.

 Zo ging ook de vierde set. Maar goed dat Casper geen blaasontsteking had. Anders kwam er nog een pijnlijke vijfde als closet. Het liep met een sisser af via een éénarmige pass van Kas en een blok van Kasper (23-25). Wij dronken een glas, en deden een plas en alles bleef zoals het was. En in een hondendrol stapte Kas. US heren 1 straalt met een mooie boog naar de overwinning. En Limes? Die stond erbij en keek er naar.

Cijfers: Tijmen(TA) 7,4 Kasper(BT) 7,8 Johan(SC) 5 Midas(VI) 6,8 Shaun(RL) 7 Rik(BT) 7 Arjen© 7 Olaf(TA) 7,6 Hidde(SC) 7,3 Kas(SM) 8 Wouter(MT) 8,2 Job(SM) 7,5 Bram(SS) 7 Casper(RL) 7,7 Jaap (A) 8,1