US H1 – Fusion H1

15 oktober 2018

Van Dongen werd zaterdagochtend vroeg wakker, het was nog donker en hij moest naar het toilet. “Auauau!” siste hij toen hij op zijn oplader ging staan voordat hij slaapdronken de slaapkamer uit strompelde.

Zo’n dag

Tijdens het ontbijten schonk zijn lieftallige vriendin Pigeon een kopje thee voor hem in. Van Dongen verbrandde zijn lippen bij de eerste slok: “Auauauaua!” Op de fiets naar de Amstelcampus voor het potje volleybal tegen Fusion gleed Van Dongen van zijn pedaal en haalde zijn scheenbeen open. “Auauauaua!” Wordt het zo’n dag, dacht Van Dongen.

Opstelling

Kalt stelde de volgende heren op tijdens de wedstrijd: André, Musters, Verhees, Snoek, Hoonhout, Muis, Koolstra en natuurlijk Van Dongen. “Auauauauau!” Juichte hij bij het horen van dit nieuws. De oplettende lezer ziet dat er niet zeven maar acht man waren opgesteld, er zou dus een teleurstelling aankomen bij een van hen, Van Dongen zette zijn jammerkreet al in: “Auau..” maar werd onderbroken door Kalt: “Stil even huilebalk, we laten Verhees eerst staan, vervolgens kijken we hoe het gaat.” Gijsbertsen was aangehaakt om de coachende Kalt te ondersteunen.

Opstellingsbriefje

Ondertussen had zij samen met Verhees een plannetje gesmeed om Verhees in de basis te zetten. Dat wil zeggen, Gijsbertsen dwong af het opstellingsbriefje in te vullen en zette haar levenspartner op het briefje ten koste van Musters. Die laatste had de vorige wedstrijd goed gespeeld en dit kwam hard aan. (“Auauauauau!”) Op services van Hoonhout, Van Dongen en Snoek stond Fusion vanaf het begin al onder druk. Er werd een hoop geketst. Heel hard waren de ballen echter niet. Dus de ‘Auauau’ die je zou kunnen verwachten bleef uit. Allerlei toeters en bellen werden er uit de kast getrokken om het leven zuur te maken van de spelverdeler van Fusion. Deze verstond echter geen woord Nederlands en lachte er na de wedstrijd om “Auauauaua!”.

Big-points

Via 18-18 kwamen de ‘big-points’ er aan. Acht punten later had Fusion er zeven bij en US maar één. Verdonck schopte uit frustratie tegen de bank en was vergeten dat hij aan die specifieke enkel een eierbal had. Verdonck schreeuwde het uit (Auauauau!) bij het verlies van 19-25 en we wisselden van kant.

Fladderden

Inmiddels stond Musters er in voor Verhees en werd Covalo voor Snoek gebracht door Kalt. Snoek bleek later nog wel vele punten op zijn service te gaan maken maar daarover later meer. (Spoiler-alert, auauauau!) Later in de tweede set kwam Snoek er in voor André om punten te serveren en meer. Vlak voor de setwinst van Fusion wisten we het hierdoor bijna om te keren. Snoek serveerde ons terug op gelijke hoogte. Passers van Fusion schreeuwden de bal uit: “OutOutoutauauau!” maar toch fladderden enkelen heerlijk en pardoes binnen de lijnen. Via 21-24 naar 24-24, een mooie verdediging van Muis zette de stand op 26-25. Toch eindigde de set in mineur: 28-30.

Verdedigingsactie

Op de tribune verslikte iemand zich in een hele bitterbal, “Auauauaua!” en bij ‘Dit was het nieuws’ stond het vier tegen vier. Er moest wat gebeuren. Dat betekent dat er wat moest veranderen. Kalt greep drastisch in en wisselde alle bepalende aanvallers voor nieuw (arisch) bloed (auauauau!). Verhees kwam er in voor Musters en Van der Hoeven en Snoek voor Covalo en Koolstra. Er werd frisser gespeeld. We raakten de ballen beter en speelden beter samen. Net als muziek. Dat moet ook vloeiend klinken. Neem bijvoorbeeld: Siriusmo – Au Au Au!  https://www.youtube.com/watch?v=T0FJHDNcEu0 Met twee heerlijke verdedigingsacties van Van Dongen was de winst onafwendbaar. Van Dongen haalde eerst de bal van de vloer(Auauauau!). En na de rally haalde Van Dongen wat epitheel van zijn rechter knie en heup van de vloer (25-21).

Ten einde

We moesten de vierde set winnen om er nog een vijfde uit te slepen. Nu heerst er in ons team een sfeer van: ‘moeten is dwang en huilen is kindergezang’. De vierde set was het stuivertje wisselen en was het uiteindelijk: ‘net niet’. Met 24-26 was de wedstrijd ten einde. 1-3

De dag werd door Van Dongen samengevat als een pijnlijk verlies. Het was huilen met de pet op. Toch wist hij dat we met opgeheven hoofd de wedstrijd hadden gespeeld. Van Dongen: “We jammerden immers niet om het minste of geringste.”En hij lachte erbij als een boer met kiespijn terwijl hij wreef over zijn beurse plekjes. Laat in de avond kwam hij thuis. Schreed naar bed en “AUAUAUAU!” stond hij alweer op die verdomde oplader…

De cijfers:

Verhees: 6,4 Ich hem paain an menn knaai-je van t vu-loraaije (Lummens= ik heb pijn aan mijn knieën van het fietsen van voor de wedstrijd)

Verdonck: 5,9 Oh geire meneire me tein doe zeir (Ostêns= Oh grijze meneer mijn teen doet pijn en zeer)

Snoek: 6,1 Kriesjebreèt (Gulpens= huilen nader dan lachen, breeduit krijsen ipv lachen)

Musters: 6 Woar twee ruil’n moet één huil’n (Westerkwartiers= waar twee ruilen moet één huilen, oehoe!)

Muis: 6,2 Kang nog mor alleen ô makoar mè oaken en oûgen (Sint-Niklaas= ik heb overal pijn, kan alleen nog maar Marokkanen met open ogen zien)

Koolstra: 5,5 Zot zaan doe giê ziêr maar tjukt een bekke (Sint-Katelijne-Waver= Zat zijn doet geen pijn maar het jeukt aan je bek)

Kalt: 6,3 Un kring om du moan dè zal nog wel goan, mer un kring om de zon doar jaanku vraauwu en keijur om. (Brakels= Een kinderfeestje elke maand zal nog wel gaan, maar een kinderfeestje voor je zoon daar krijg je huilende vrouwen en kinderen van)

Louwaars: 5,2 As lëlek zin paajn doeg, dan wont haaj get aofgesnotterd (Bilzers= Als lelijk zijn pijn doet dan kan je het niet wegsnotteren Bas!)

Hoonhout: 5,7 Jaanketerre goeng er jouwes (Zichers= Snottebelletjes blazend en huilend ging hij huiswaarts)

Van der Hoeven: 5,8 A-ge-r nie meej schreuwe most, dan most te-r meej laage (Tilburgs= als je er niet om huilen moet, dan moet er meer mosterd op)

Gijsbertsen: 7,1 Joekte is erger as piene (Zeeuws= Jokken is erger dan wortels)

Van Dongen: 6,6 On de moer op kraupe van misiëre (Munsterbilzen – Minsters= Op maandag zijn pijn verbijten)

Covalo: 5,6 Dè snee klopt lak ’t gat van nen doeë vuigel (Holsbeeks= ik voel een kloppende pijn in de kniewond (die snede klopt net als het gat van een dode vogel))

André: 6,5 Kem zieje o men biejen (Liedekerks= Ik heb een scheen aan m’n been)