Heren 1 eenvoudig langs Zaanstad

16 april 2018

De tweede divisie C loopt ten einde. Vaste plekken zijn 1 (Protos), 2 (WIK) en 12 (Zaanstad).
De overige plekken 3 t/m 11 staan op 13 punten van elkaar. Dat zou in de eredivisie voetbal betekenen dat AZ 8 punten boven Sparta zou staan. De grote middenmoot zal het niveau van de 2e divisie C volleybal wel weergeven.

Tijdens de wedstrijd Zaanstad H3 tegen US H1stond Verhees te kijken naar Louwaars. Verhees keek naar Van Dongen en weer terug naar Louwaars. Er bekroop hem een interessant gevoel. Scheidsrechter Hans Vinken liet de wedstrijd starten door zijn fluit te signaleren. Verhees stond naast Louwaars en keek vanuit zijn ooghoek naar de beste man. De wedstrijd startte. Muis zorgde voor de passing. Zaanstad was al gedegradeerd en speelde onder het mom: ‘Wie wil ontsnappen uit de kerker van een luchtkasteel, heeft een touw nodig dat sterker is dan hijzelf’. Hier en daar werd een aardig balletje aangevallen door een jonge telg, maar het waren speldenprikjes. Snoek werd uit volle borst toegejuicht door het 5-koppig Amstels-mannenkoor. “Snoek-Snoek, Snoek-Snoek, Snoek-Snoek, Snoek-Snoek enzovoort. Daarnaast werden er leuke toespelingen gemaakt op de combinatie van de Glutaeus maximus en achternaam van de andere passerloper (Bilbao!). Het werd een dolle boel. Zelfs afscheidnemend coach Van Potten kon, bij het horen van deze gebakken lucht, niet een kleine grijns onderdrukken (“Joie de vivre!”).

Hoonhout moest af en toe een sprintje in zetten om de passing te achtervolgen. Er was geen
vuiltje aan de lucht: 0-2 via twee keer 21-25. De besmettelijke Van der Hoeven en gehandicapte Cupido keken naar Verhees. Verhees had eigenlijk de hele wedstrijd al nauwelijks oog voor het spel. Althans, hij keek wel naar het spel. Het spel van Van Dongen. Maar hij keek ook verdacht veel naar Louwaars. Tijdens set 3 waar net het beslissende gaatje werd geslagen door de tandem Hoonhout-Musters vroeg Van der Hoeven aan Verhees: “Verhees, jongen, waar kijk je naar.” Verhees keek pijnzend op en zei: “Vind je niet dat Van Dongen en Louwaars op elkaar lijken?” Vanaf dat moment gingen de ogen van de bank heen en weer. Van Van Dongen naar Louwaars en terug. Alsof de bank op de tribune van Wimbledon zat. Er hing iets in de lucht. Het laatste punt van de derde set werd binnen gehamerd door de gretige Musters (14-25).

De laatste set was nog maar een formaliteit, alle spelers van Zaanstad gingen sprongserve doen. Alle spelers van Zaanstad serveerden dus ook fout (11-25). Op de tribune zat een man. Een man die tot tranen geroerd was. Zo leuk was de wedstrijd nu ook weer niet, dachten wij. Maar het was de vader van Louwaars. Hij liep echter naar Van Dongen toe. Verhees fluisterde: “Jongens, stil!” De man keek even naar Louwaars en zei toen tegen Van Dongen: “Remco, ik ben het. Je moeder.” Om een lang verhaal kort te maken. De geweldige wedstrijd tegen Zaanstad verbleekte bij de openbaring nadien. Verhees: “Louwaars en Van Dongen zijn dus halfbroers. Dat hadden we kunnen weten. Er hing altijd al een luchtje om die twee.”