Een ode aan mij, Lisan Kok

6 februari 2018

Afgelopen weekend waren we, of eigenlijk vooral ik, te bewonderen in de studentenstad Groningen. Groningen is de op zes na grootste stad in Nederland, maar heeft wel een van de grootste gasvelden ter wereld. Dit gas levert Nederland een flinke smak geld op voor in de schatkist, maar heeft helaas als gevolg dat de grond beeft. Door deze bevingen ontstaat er veel schade aan de huizen en hebben Groningers last van slapeloze nachten en ervaren zij stress. De Groningers hebben het dan ook helemaal gehad met deze bevingen en zijn boos, en terecht! Om de Groningers dan ook wat op te vrolijken had ik besloten om ze even een heel weekend te laten genieten van mijn aanwezigheid. In plaats van na de wedstrijd naar huis te gaan, besloot ik om mijn stoutste schoenen aan te trekken, mijn zwoelste blik op te zetten en mijn dansschoenen uit de kast te halen. Groningen zal weer eens een avond echt genieten, maar niet eerst voordat wij onze wedstrijd gespeeld hebben.

De sfeer zat er al goed in en het team had onwijs veel zin in een avondje stappen. Dat snap ik wel, want ik ging mee, maar we moesten ons eerst focussen op deze wedstrijd. Niet geheel onbelangrijk, Donitas stond een plekje onder ons, maar wel met een wedstrijd minder gespeeld. We moesten dus gewoon ‘even’ winnen en dat is moakieker zeit dan doan! We werden verwelkomt in de hal met ons eigen lied en begonnen dus meteen met zingen. Pharmafilter US dames 1 was aanwezig, maar eigenlijk nog belangrijker.. ik was er! We hadden in deze wedstrijd veel blokpunten en hele mooie reddingen. Het Groningse publiek wilde een fantastische wedstrijd zien en juichte ons toe: kop d’r veur holl’n! Met een 2-1 achterstand werd de wedstrijd uiteindelijk gewoon gewonnen door ons, want as’t nait gait zoas’t mot, mot’t mor zoas’t gait! Het was tijd om te douchen en aan het bier te gaan.

We zouden in eerste instantie bij de mannen van Lycurgus gaan slapen, maar ze konden de verleiding van mij in hun kamer niet weerstaan en dus had Lidl andere slaapplekken geregeld. Na het dumpen van onze spullen en het opmaken van onze bedden, gingen we naar ’t Fust, want daar is het altijd feest! Echter belanden we in een verkleed bejaardenfeest. Ik snap niet echt wat wij hier zolang deden, maar het bier was goedkoop en het schudden met mijn billen viel hier ook wel in de smaak, dus ik vermaakte mij wel. Vervolgens gingen wij naar Shooters dat was erg leuk. Toen splitste de groep zich op en gingen de ene helft eten en de andere helft alvast naar Club Kiwi, waar het Donitas feest was. Uiteindelijk in club Kiwi aangekomen, had ik na wat gewaagde dance moves (er stond een strippaal), besloten om een Houdini te doen! Helaas was mijn Houdini niet heel goed, want het viel op en er ging iemand met mij mee…. Als ik alle filmpjes en foto’s moet geloven, was het in ieder geval nog erg gezellig in club Kiwi (en voor Sarah in ‘t Feest). Hoe dan ook hebben we erg veel gelachen en gaan we dit zeker weer doen en ook ik ga dan weer mee. Ik zal nog wel even laten weten wanneer, zodat iedereen kan genieten van mijn zwoele blikken, geile dance-moves en überhaupt mijn aanwezigheid!

Dikke kus en knuffel,
Lisan Kok


(Deze foto is genomen door Rivka Schraa)