Een emotioneel afscheid; vv Haaglanden H1 – US H1 1-3

13 november 2017

Zelden was het resultaat van een wedstrijd zo onbelangrijk als afgelopen zaterdag. Na jaren van trouwe dienst nam Robbert van Leeuwen afscheid van US Volleybal. Waarom? Hij stopt met de topsport en gaat zich richten op zijn maatschappelijke carrière in het buitenland. “Had hij dat niet eerder kunnen doen?”, hoor ik u vragen. Beter van niet, anders was er over deze wedstrijd helemaal niks te schrijven. Na de wedstrijd spraken we dan maar met hem.

Robbert. Vandaag je laatste wedstrijd in het shirt van US H1, en dat terwijl je niet eens in het eerste van US speelt. Hoe kan dat?
Klopt Bram, wat een dubbele gevoelens vandaag. Ik speel natuurlijk in het talententeam van US H3, alwaar ik probeer mijn opgedane ervaring door te geven aan de jeugdige, aanstormende studenttalenten. Maar als ik dan gevraagd wordt om mee te doen dan zeg ik daar natuurlijk geen nee tegen.

Hoe leef jij naar zo’n wedstrijd toe?
Tsja je probeert je focus te vinden net als elke andere belangrijke wedstrijd, maar vandaag was dat natuurlijk erg moeilijk. Bij aankomst konden we amper de auto parkeren door de massaal toegestroomde pers. Iedereen wil je wat vragen, iedereen wil met je op de foto. Ik probeer vaak iedereen netjes te woord te staan maar dat is zo lastig op zo’n moment. Daarnaast wist ik dat mijn ouders kwamen kijken bij deze wedstrijd, dat maakt dat de spanning nog wat extra toeneemt

Hoe heb jij de wedstrijd beleefd?
Net zoals alle anderen. Ik vond het natuurlijk jammer dat ik niet begon, maar Cupido en André vulde dat prima in. Die eerste set is spannend en dan ben je niet nodig, dat zie ik ook. Echter in de 2e set liep het wat stroever, en als Gertjan (van Potten, red.) je dan toch maant tot invallen dan voelt dat fantastisch. De hal ging uit zijn dak toen ik erin kwam, dat is super. Dat we dan die 2e set nog weggeven is jammer, daarna liepen we er toch redelijk gemakkelijk overheen.

Je wint de wedstrijd inderdaad met 3-1, wat blijft je bij van deze wedstrijd? De fluwele passing van libero Muis? De inzet van Hoonhout? De rake klappen van Verhees?
5u08min, dat bleef mij het meeste bij. Ik weet niet waarom. Daarnaast denk ik de supporters van Haaglanden. Zij kunnen nog wel een lesje sportief aanmoedigen gebruiken.

Werd van Dongen nog gemist?
Wie?

Remco van Dongen, die middenman?
Oh euh, ja, tuurlijk wordt zo’n man gemist. Achter zo’n gespierde rug kun je mooi uit de wind zitten, ideaal. Daarnaast is de Canyon waar hij op rijdt echt een mooi apparaat en …

… We hadden het over volleybal
Oh ja, excuses.

Werd de overwinning op Haaglanden nog gevierd?
Och, daar laat ik me eigenlijk liever niet over uit. In de kleedkamer werd er hard op toeters geblazen door Koolstra en van der Hoeven, dit was tot in de kantine te horen. En, ik mag het eigenlijk niet van ze zeggen, maar Musters en Louwaars maakten er een intiem feestje van onder de douche (#metoo). Zij zullen mij misschien nog wel het meeste gaan missen, maar ik denk dat Snoek of Bouw die plek prima kunnen gaan invullen.

Wat gaat de toekomst nu brengen?
Dat heb ik toch al gezegd? Minder volleybal en meer maatschappelijke ontwikkeling.

Wat een saai antwoord
Ik ben saai

 

Dat is waar. 18 november speelt US H1 niet, op 25 november spelen de mannen, zonder inbreng van Van Leeuwen, thuis tegen Spaarnestad. Dat moet geen probleem worden